پیچ های استاپ نوع خاصی از پیچ های بستن هستند که گاهی به آن ها پیچ های قفل کننده نیز می گویند. پیچ های استاپ برای جلوگیری از شل شدن طبیعی ناشی از لرزش یا عوامل دیگر طراحی شده اند.
به طور کلی، پیچ های توقف به روش های مختلفی برای دستیابی به اثرات قفل طراحی می شوند، از جمله، اما نه محدود به:
1. از واشر فنری یا واشر قفل کننده استفاده کنید: این یک روش معمول برای جلوگیری از شل شدن پیچ با قرار دادن واشر فنری یا واشر قفل بین پیچ و جسم ثابت است.
دو. از درج های نایلونی استفاده کنید: قسمتی از نایلون را در قسمت رزوه دار مهره یا پیچ قرار دهید. هنگامی که پیچ به داخل پیچ می شود، درج نایلونی مقاومت بیشتری را برای جلوگیری از شل شدن طبیعی پیچ ایجاد می کند.
3. استفاده از طرح رزوه خاص: با طراحی یک شکل رزوه خاص یا تغییر فاصله رزوه می توان اصطکاک را افزایش داد و به راحتی پیچ به طور طبیعی شل نمی شود.
پیچ های توقف به طور گسترده در موقعیت های مختلفی استفاده می شوند که نیاز به جلوگیری از شل شدن پیچ ها دارند، مانند تجهیزات مکانیکی، خودرو، هواپیما، تجهیزات الکترونیکی و سایر زمینه ها. استفاده از آنها می تواند تا حد زیادی قابلیت اطمینان تجهیزات را بهبود بخشد و هزینه های خرابی و تعمیر و نگهداری ناشی از شل شدن پیچ ها را کاهش دهد.
هنگام انتخاب پیچ های توقف، باید عوامل زیر را در نظر بگیرید:
1. مشخصات پیچ: شامل قطر پیچ، طول، مشخصات رزوه و غیره است که باید با دیافراگم و عمق جسم ثابت مطابقت داشته باشد.
دو. مواد و درمان سطح: مواد و سطح درمان پیچ استاپ بر استحکام و مقاومت در برابر خوردگی آن تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، پیچ های فولادی ضد زنگ مقاومت خوبی در برابر خوردگی دارند، در حالی که پیچ های فولاد کربنی استحکام بالاتری دارند.
3. توقف پرداخت: همانطور که قبلا ذکر شد، پیچ های استاپ دارای انواع روش های پرداخت توقف هستند، از جمله واشر فنری، درج نایلون، طراحی رزوه خاص و غیره. اینکه کدام روش را باید با توجه به محیط کاربردی و الزامات خاص انتخاب کنید.
به طور کلی، پیچ های توقف اتصال دهنده های بسیار مفیدی هستند و استفاده از آنها می تواند تا حد زیادی قابلیت اطمینان و ایمنی تجهیزات را بهبود بخشد. با این حال، در استفاده، مشخصات، مواد و روش‌های توقف پرداخت مناسب باید با توجه به محیط برنامه و الزامات خاص انتخاب شوند.