اتصال دهنده های فولادی ضد زنگ یک مفهوم حرفه ای خاص هستند که طیف گسترده ای از محصولات را شامل می شود. بست های فولادی ضد زنگ به دلیل ظاهر، دوام و مقاومت در برابر خوردگی قوی معمولاً برای بستن قطعات گران تر ماشین استفاده می شوند.

 
اتصال دهنده های استاندارد فولاد ضد زنگ معمولاً شامل 12 نوع قطعه زیر هستند:
1. پیچ و مهره: نوعی بست متشکل از یک سر و یک پیچ (سیلندری با رزوه خارجی). باید با مهره هماهنگ شود و برای بستن دو قسمت با سوراخ استفاده می شود. به این نوع اتصال، اتصال پیچی می گویند. اگر مهره از پیچ باز شود، می توان دو قسمت را از هم جدا کرد، بنابراین اتصال پیچ یک اتصال قابل جدا شدن است.

2. گل میخ:نوعی بست که سر ندارد و فقط دو سر آن رزوه های خارجی دارد. هنگام اتصال باید یک سر آن را با سوراخ رزوه داخلی به قطعه پیچ کنید، سر دیگر باید از قطعه دارای سوراخ عبور کند و سپس مهره را پیچ کنید، حتی اگر دو قسمت به صورت محکم به هم وصل شده باشند. کل

3. پیچ: همچنین نوعی اتصال دهنده هستند که از دو قسمت سر و پیچ تشکیل شده اند. آنها را می توان با توجه به کاربرد آنها به سه دسته تقسیم کرد: پیچ های ماشینی، پیچ های تنظیم و پیچ های مخصوص. پیچ های ماشینی عمدتاً برای قطعات با سوراخ رزوه ای سفت کننده استفاده می شود. اتصال بست با یک قطعه دارای سوراخ عبوری نیازی به همکاری مهره ای ندارد (این شکل اتصال پیچی نامیده می شود و همچنین اتصال قابل جدا شدن است؛ همچنین می توان از آن با Nut fit استفاده کرد که برای اتصال بین دو قطعه با از طریق اتصال استفاده می شود. سوراخ‌ها.) پیچ‌های تنظیمی عمدتاً برای تثبیت موقعیت نسبی بین دو قسمت استفاده می‌شوند. برای بلند کردن قطعات از پیچ های با کاربرد خاص مانند پیچ ​​چشمی استفاده می شود.

4. مهره های فولادی ضد زنگ: دارای سوراخ های رزوه دار داخلی، عموماً به شکل استوانه شش ضلعی مسطح، یا استوانه مربع مسطح یا استوانه مسطح که با پیچ، ناودانی یا پیچ ماشینی برای بستن دو قسمت استفاده می شود. آن را به یک قطعه کامل تبدیل کنید.

5. پیچ های خودکار: مشابه پیچ های ماشینی، اما رزوه های روی پیچ، رزوه های مخصوص پیچ های خودکاری هستند. برای بستن و اتصال دو جزء فلزی نازک به یک تکه شدن آنها استفاده می شود. سوراخ های کوچک باید از قبل روی سازه ایجاد شود. از آنجایی که این نوع پیچ سختی بالایی دارد، می توان آن را مستقیماً در سوراخ قطعه قرار داد تا قطعه در وسط قرار گیرد. رشته های داخلی پاسخگو را تشکیل می دهد. این نوع اتصال نیز یک اتصال جداشدنی است.

6. پیچ های چوبی: آنها هم شبیه پیچ های ماشینی هستند اما رزوه های روی پیچ ها رزوه های مخصوص پیچ های چوبی هستند. آنها را می توان مستقیماً به اجزا (یا قطعات) چوبی پیچ کرد و برای اتصال فلز (یا غیر فلز) با سوراخ استفاده می شود. قطعات با یک قطعه چوبی به هم محکم می شوند. این اتصال نیز یک اتصال جداشدنی است.
7. واشر: نوعی بست که به شکل حلقه ای شکل است. که بین سطح نگهدارنده پیچ ها، پیچ ها یا مهره ها و سطح قطعات متصل شده قرار می گیرد، نقش افزایش سطح تماس قطعات متصل، کاهش فشار در واحد سطح و محافظت از سطح قطعات متصل را ایفا می کند. آسیب دیده؛ نوع دیگری از واشر الاستیک، همچنین می تواند از شل شدن مهره جلوگیری کند.

8. حلقه پشتیبان:در شیار شفت یا شیار سوراخ ماشین آلات و تجهیزات نصب می شود و نقش جلوگیری از حرکت قطعات روی شفت یا سوراخ به چپ و راست را ایفا می کند.

9. پین: عمدتا برای موقعیت یابی قطعات استفاده می شود و برخی نیز برای اتصال قطعات، ثابت کردن قطعات، انتقال نیرو یا قفل کردن سایر بست ها استفاده می شود.

10. پرچ:نوعی بست متشکل از یک سر و یک ساقه میخ که برای بستن و اتصال دو قسمت (یا جزء) با سوراخ‌هایی استفاده می‌شود تا آنها را یکپارچه کند. به این شکل اتصال، اتصال پرچ یا به اختصار پرچ می گویند. متعلق به یک اتصال غیر قابل جدا شدن است. زیرا برای جداسازی دو قسمتی که به هم وصل شده اند باید پرچ های روی قطعات شکسته شود.

11. مجموعه ها و جفت های اتصال: مجموعه ها به نوعی از اتصال دهنده ها اطلاق می شود که به صورت ترکیبی عرضه می شوند، مانند ترکیبی از یک پیچ ماشین خاص (یا پیچ، پیچ خودساخته) و یک واشر تخت (یا واشر فنری، واشر قفل کننده): اتصال یک جفت بست به نوعی بست که با ترکیبی از پیچ‌ها، مهره‌ها و واشرهای خاص مانند یک جفت پیچ سر شش ضلعی بزرگ با استحکام بالا برای سازه‌های فولادی عرضه می‌شود.

12. میخ های جوش: به دلیل وجود بست های ناهمگون که از انرژی نور و سر میخ (یا بدون سر میخ) تشکیل شده است، به روش جوشکاری ثابت و به یک قطعه (یا جزء) متصل می شوند تا بتوان آنها را به سایر قطعات استاندارد فولاد ضد زنگ متصل کرد. .

مواد
قطعات استاندارد فولاد ضد زنگ الزامات خاص خود را برای مواد اولیه تولید دارند. بیشتر مواد فولادی ضد زنگ را می توان به سیم ها یا میله های فولادی برای تولید اتصال دهنده ها، از جمله فولاد زنگ نزن آستنیتی، فولاد ضد زنگ فریتی، فولاد ضد زنگ مارتنزیتی، و فولاد زنگ نزن سخت کننده بارش، تبدیل کرد. بنابراین اصول انتخاب مواد چیست؟

انتخاب مواد فولاد ضد زنگ عمدتاً جنبه های زیر را در نظر می گیرد:
1. الزامات مواد اتصال دهنده از نظر خواص مکانیکی، به ویژه استحکام.
2. الزامات مقاومت در برابر خوردگی مواد در شرایط کاری
3. الزامات دمای کار بر روی مقاومت حرارتی مواد (استحکام دمای بالا، مقاومت در برابر اکسیژن و سایر خواص):
الزامات فرآیند تولید برای عملکرد پردازش مواد
5. جنبه های دیگر مانند وزن، قیمت، خرید و سایر عوامل باید در نظر گرفته شود.
پس از بررسی جامع و جامع این پنج جنبه، در نهایت مواد فولادی ضد زنگ قابل اجرا مطابق با استانداردهای ملی مربوطه انتخاب می شود. قطعات استاندارد و اتصال دهنده های تولید شده نیز باید شرایط فنی را برآورده کنند: پیچ، پیچ و ناودانی (3098.3-2000)، مهره (3098.15-200) و پیچ های تنظیم (3098.16-2000).